Arap ve Uluslararası Yetimler Günü'nde bu yıldönümüyle bir durup Suriye'deki yetim gerçeğine ışık tutmaya çalışıyoruz. 

Esad rejimi ve onun İranlı ve Rus destekçilerinin, Beşar Esad'ın zulmüne  başkaldıran Suriye halkına karşı yürüttüğü kirli savaştan sonra ebeveynlerinin ölmesi yüz binlerce yetimin oluşmasına sebep oldu. 

Bu, ülkeyi ve altyapısının %65'inden fazlasını tahrip etti. 

Yetim gününde, yetimlerin yanında olmak için uzun süredir emek veren ve onu çektiği acıların bir kısmından kurtarmak için ciddi bir çaba gösteren şahsiyetlerin yanındayız.

Suriye'nin kuzeyinde yetimlerle çalışmış ve halen çalışmakta olan ve onlara destek olan aktivist Sayın Raed Zain'e sorduk : Dünya Yetimler Günü'nün yıl dönümü geçti. Bu vesileyle Suriyeli yetimler nasıl yaşıyor?

_ Genel olarak Güvenli Bölgedeki yetim sayısı konusunda tahminleriniz nelerdir? 

Bununla birlikte artan yetim sayısı sorununun  dernekler aracılığıyla çözülmesine yönelik planlama çözümleri var mı? Sizce yetim sadece anne ve baba mı, yoksa yerine getirilmesi gereken başka bir şey mi var? 

deki hükümetlerin yanı sıra çoğu kuruluşun  tembelliğini ve yetim çocuklar sorununa ciddi bir ilgi göstermemelerini neye bağlıyorsunuz?

  Esad suç rejiminin kasıtlı ihmalinden bahsetmiyorum bile.

Bay Raed Zein, Işrak'a şunları vurguladı: “Kurtulmuş Kuzey'in yetimleri acı verici ve sürekli kanayan yaralardır ve onlar için bir istatistik belirlemek zordur.

Esadcı ve Rus suçluluğu yüzünden sürekli artıyorlar. Jericho'daki sivillerin bombalanmasından sonra yetmişten fazla yetimin bir günde geçimini sağlayanlarını kaybettiğini hatırlıyorum. Sayıları uzun zamandır yüzbinleri buluyor ve birçok yönden yoksun bırakıldılar.

    Ebeveynlerinin birinden veya her ikisinden yoksun olmanın yanı sıra bir akıl hocası yokluğu. 

Diğer çocuklarla yeterli eğitim ve sağlık hizmeti eksikliğini ve yiyecek, giyecek vb. Temel ihtiyaçların güvence altına alınmasının zorluğunu paylaşırlar. 

Sonra, "Ne yazık ki, yetimler için şu ana kadar kapsamlı, radikal bir çözüm yok. Onlara yardım etmek en iyi ihtimalle vasilerine aylık bir miktar para vermekten öteye geçmiyor ki bu da pek yeterli değil. 

Kendilerine tahsis edilen ve %1- 2'den fazlasını kapsamayan bazı basit eğitim projeleri dışında, birçoğu bu miktarı kendilerine garanti edecek bir şey bulamıyor. 

Anne babası vefat etmiş yetimler sorununun yanı sıra çalışmak için bir ebeveyni kaybeden yetimler vardır.  Babası yıllar önce tutuklanmış veya ebeveynleri boşanmış olanlar gerçek yetimlerden daha fazla olabilir ve diğer birçok vakada Onlara baktiklari nadiren görülür. 

Aslında organizasyonlarin bu soruna karşı net bir başarısızlığı var. Belki de ihmalin nedenlerinden biri, işin uzmanlık ve  süreklilik gerektirmesinden ötürü bu tür projelerle uğraşmanın zorluğudur. Bundan genellikle kısa projelerde hızlı ve kolay kârlar bekleyen kuruluşlar tarafından kaçınılır.